М.м.м. я вось да гэтага пісала:
А можно так, чтоб кому Крымнаш, тому доллар 84, а кому нет, тому 16?
і, відаць, была недакладнай. Выпраўлюся: "я не вельмі разумею, чым тыя, каму крымненаш, прынцыпова адрозніваецца ад тых, каму крымнаш, каб такую розніцу ў курсах мець".
========
интересную стать на *будзьма* прочла,компетентное и нестереотипное размышление-мнение.
Пэўна ж кампетэнтнае, і напэўна ж прафесійнае, прынамсі мяркуючы па многабукаф - дакладна так.)))
І так, урбанізаваны чалавек далучаецца на народнай традыцыі, як турыст. Не думаю, што большае яму моцна патрабуецца, дый сумняюся, што ён у бальшыні сваёй большага хоча.
Дый тыя, хто сёння арнамент і падобнае папулярызуе не хавае, што ёсць розныя падыходы: ёсць этнічныя, ёсць стылізаваныя, ёсць проста імітацыя, ёсць аўтарскае прачытанне і даданне свайго (тыя ж руны) і г.д. Кожны можа выбраць тое, што больша падабаецца. А каго турызм не задавальняе, можан і пагрузіцца пры жаданні.)
Галоўнае ж, на мой погляд, тут:
Народную традыцыю рэгулярна прымервалі на сябе нацыянальныя і палітычныя рухі, аднак народная традыцыя не залежыць ад іх. Яна была, ёсць і будзе. Магчыма мода на вышыванкі і дызайнерскае выкарыстанне беларускага арнаменту хутка будзе вычарпана. Бо калі можна і дазволена, гэта шыбка надакучвае. Але абавязкова яшчэ адзін адбітак у гістарычнай памяці, культуры і нацыянальнай свядомасці народа застанецца. А чырвона-белы беларускі арнамент будзе распазнавацца маладымі беларусамі ўжо як свой, родный знак, сімвал уласнай нацыянальнай тоеснасці.