"Уже прошло лет 30 после детства, уже душою все трудней раздеться"
Так. Раз
дзецца - цяжка. Раз
дзець - яно прасцей.
За песню дзякуй.
Ды ладна. Я падарункаў вам не рабіла.
Толькі цытату адтуль аднойчы скарыстала.
Цяпер мне
ўвесь кантэкст цалкам быў важны.
Статус врага - это слишком высокое "звание", его еще заслужить нужно, не? )))
Згодная. Вы заслужылі.
Што да астатняга, да чаго звычайная нібыта цікаўнасць ніяк не адпусціць.
Мяркуючы па тым, як бясконца робіцца акцэнт на слове "дзяржаўная", тут ёсць неразуменне, ці недаразуменне.
Дзяржаўная - гэта не "бюджэтная", гэта слова абазначае толькі форму ўласнасці.
З якой вынікае шэраг мінусаў. Прыкладам, разнарадкі на пэўныя мерапрыемствы, немажлівасць набыць якаснае абсталяванне, бо трэба набываць беларускае, дадатковыя абавязкі ў сэнсе "ўнясення прапаноў па паляпшэнні пагаршэння" у вышэйшыя інстанцыі, прысутнасць начальнікаў на розных нікому непатрэбных нарадах, якія толькі адрываюць ад працы, ну і падобнае.
Плюсы...падазраю, таксама нейкія ёсць. Але пчала з мяне так сабе. Я іх не вельмі бачу. А! Хіба ў крэдытах радзей адказваюць, чым прыватным канторам.
У астатнім - гэта камерцыйная арганізацыя.
Дзе
па змоўчанні, у незалежнасці ад якасці працы, грошай не плацяць, і штатных па змоўчанні ж прэмій таксама.
І калі працы няма і арганізацыя ў мінусе - народ ідзе на скарочаны дзень ці ў вымушаны адпачынак за свой рахунак.
Таму
эффективность моей работы -- вопрос моих отношений с нанимателем, и больше НИЧЕЙ.
Але асабіста я з вамі згодная.
І паўтаруся, па-свойму нават удзячная за гэтую размову.
======
Как не поверни за инет что на работе, что дома - всегда есть к чему прицепиться.
Дык гэта ж побач з пісьменнасцю - адзін з самых дзейсных аргументаў у
любой размове.

"А ў вас памылкі" ці "колькі часу вы праводзіце ў інтэрнеце".
======
Кто работал/работает в гос. структуре, тот и без объяснений понимает.
Дачытала. Зацвердзілася ў меркаванні, што дзяржаўная вамі разумеецца як бюджэтная, а камерцыйная як прыватная.
Што не адпавядае сапраўднасці.