??
Чрезвычайный и полномочный посол - это высший дипломатический ранг в нашей (и не только) стране.
Диалоги с...АРХИВ
- Автор темы Koh-i-Noor
- Дата начала
- Статус
Чрезвычайный и полномочный посол - это высший дипломатический ранг в нашей (и не только) стране.
у яго адукацыя хоць ёсць адпаведная? Я заўжды лічыла, што дыпламаты - гэта як мінімум выпускнікі ФМО.
Роўна як лічыла, што чынуша і дыпламат - гэта розныя людзі. А тут аказваецца...
Хаця ў прынцыпе якая розніца.
Халопы што адны, што другія. Па-іншаму ў нас не выжывеш. Таму туды, як ў міліцыю...прыстойныя людзі не ідуць, напэўна.
вікі мяне прасвяціла.
Роўна як лічыла, што чынуша і дыпламат - гэта розныя людзі. А тут аказваецца...
Хаця ў прынцыпе якая розніца.
Халопы што адны, што другія. Па-іншаму ў нас не выжывеш. Таму туды, як ў міліцыю...прыстойныя людзі не ідуць, напэўна.
былы.
вікі мяне прасвяціла.
Печально, что такие должности в нашей стране могут занимать такие мелкие люди.
То бок гэта не пасада, а званне? Як прафесар?
Мерсі, першы раз чую.
О колькі нам адкрыццяў....
Если достижений нет, то это повод забывать?
Можно и об этом, но нет. Я о другом писала, зачем мне отвечать о чем-то другом? Помнить одно, списывать другое. А независимость и самоопределение приписывать восстанию 1863 это как раз самое то.
нават цікава стала, дзе, хто і калі заклікаў забываць?
Ну і да памяці Каліноўскага і яго паплечнікаў вяртацца парадамі з танкамі і ўнітазамі і іншымі нерарэчнасцямі ніхто не прапаноўваў.
Можна проста хоць на кроплю афіцыйную версію гісторыі беларусаў, якія як вядома, ад партызан з'явіліся, разнастаіць. І ўзгадаць, што апроч ВОВ былі і іншыя старонкі ў нашай гісотрыі. І не толькі ў 20 ст. Стагоддзяў многа было.
Разумею, што гэта надта складаная думка для ўспрымання, бо з памяццю выключна істэрыка на ўсіх ўзроўнях асацыюецца, але як ёсць.
п.с. здаецца, зразумела, адкуль пра забыць узялося. Паколькі памятаць жа можна толькі штосьці адно, адпаведна, спадзеў на годную памяць пра Каліноўскага аўтаматычна азначае заклік забыць ВАВ. Лагічна, чо.
Ну і да памяці Каліноўскага і яго паплечнікаў вяртацца парадамі з танкамі і ўнітазамі і іншымі нерарэчнасцямі ніхто не прапаноўваў.
Можна проста хоць на кроплю афіцыйную версію гісторыі беларусаў, якія як вядома, ад партызан з'явіліся, разнастаіць. І ўзгадаць, што апроч ВОВ былі і іншыя старонкі ў нашай гісотрыі. І не толькі ў 20 ст. Стагоддзяў многа было.
Разумею, што гэта надта складаная думка для ўспрымання, бо з памяццю выключна істэрыка на ўсіх ўзроўнях асацыюецца, але як ёсць.
п.с. здаецца, зразумела, адкуль пра забыць узялося. Паколькі памятаць жа можна толькі штосьці адно, адпаведна, спадзеў на годную памяць пра Каліноўскага аўтаматычна азначае заклік забыць ВАВ. Лагічна, чо.
Последнее редактирование:
Мог бы быть. Но что-то пошло не так.
Аналогичные мысли и ощущения. Бррр.
имя-как-имя
Well-known member
Время это поправило. У литовцев и поляков сегодня уже все так.
Ой лишенько..
Не, не зразумела) Но попытка хорошая.
А мы здесь при чем?
Мне до них как-то и дела мало.
имя-как-имя
Well-known member
А мы следующие.
А тогда были вместе с ними против общего врага.
Goldenflow
Well-known member
Две недели всего осталось болтаться
Не адпускае мяне. Пакуль не бачыла гэтага відэа, было лягчэй. Былі з аднаго боку цёплыя расповеды мужа з сынам і сяброў, якія вярнуліся з Вільні, трансляцыя ў прамым эфіры. А з другога боку, абурэнне ( падавалася, справядлівае) непрыгожым пастом у ФБ пра твары, перанесеным на Нашу ніву. Бо сапраўды падавалася добраму, што ўрад прыслаў дэлегацыю, няхай і не таго ўзроўню, што Польшча з Літвой. А пасля гэтага відэа... проста брыдка. І ад дыпламата, і ад астатніх з кампаніі, якія хутка прамаршыравалі. Праціўна, непрыемна, страшна простыя беларусы вакол, якім ні ўсмешкі не адправіць, ні кіўнуць, ні нармальнае слова сказаць?
Пасля эйфарыі, калі муж уначы ў пятніцу пасля цягніка расказваў пра гэты дзень, хочацца плакаць(
Я вообще сижу в трансе и понимаю, что в ФБ очень лояльный пост. Оказывается.
Спокойно. Мы не они, они не мы.
Я бы по-другому организовала это мероприятие
Но решили так, и таки надо было достойно со всех сторон. А тут...- Статус