Паспрабую яшчэ раз свой погляд і адчуванні ад размовы сфармуляваць.
Па мне, на сёння ва многім жанчына мае адносна роўныя з мужчынам правы і мажлівасці. ДЗякуючы свецкаму грамадству, дзякуючы дэмакратычным працэсам, якія адбываліся і адбываюцца, напэўна, і сёння, дзякуючы проста цывілізацыі і культурнаму развіццю грамадства, дзякуючы такому непрыемнаму многім тут фемінізму, нарэшце. Асабліва добра гэта адчуваецца ў параўнанні з тымі ж усходнімі краінамі, і вельмі востра там, дзе іслам ва ўладзе.
Але па мне, рухацца яшчэ ёсць куды. І ў сэнсе стэрэатыпаў, і ў сэнсе свабод, і ў сэнсе аплаты працы і ў сэнсе стаўлення грамадства да многіх рэчаў і г.д.
Тут жа я чую настроі, што наадварот, нам бы ўзад, прабачце, даць. Маўляў, дазмагаліся.
У бок іслама паглядваем, ну ладна, праваслаўя, на худы канец, дасягненні фемінізму ўжо народу залішнія. Парадокс. Сапраўды, не патрэбны выбар людзям, атрымліваецца...
Дый па ходзе цывілізацыя мужчын сапсуе, аказваецца.((( Праз тое, што жанчына набывае правы, роўныя з ім, у мужчыны неяк адразу і з лідэрствам, і з самаацэнкай праблемы пачынаюцца. Іншая рэч, калі паляна ад жанчын зачышчаная была! Рэалізуйся сабе. А цяпер....няма таго, што раньш было...
Я крыху згушчаю і утрую, так. Але неяк так гучыць.
Прыкладам, тая ж Кацярыніна мячэць. Атрымліваецца, мужчына наперад можа выйсці толькі калі жанчыну куды падалей засунуць? А так, пры іншых роўных, ніяк?
Так і ў сям'і, па мне. Двое сустракаюцца і пачынаюць з нуля будаваць адносіны. Нішто не замінае мужчыну ў лідары выходзіць. Я ніколі не сустракала, каб жанчына хуткасць набірала і не пускала ў працэсе абгону (я тут і сваю аналогію, хоць і не самую лепшую з абгонам, і ў прамым сэнсе на дарозе). А калі жанчыну трэ абавязкова запаволіць (мы не пра тэмперамент), прыгнуць, каб знізу ў вочы заглядвала - пра што гэта? Не, ну хоча сама - дзеля Бога. Толькі па мне за конт прыніжэння аднаго другому вырасці нельга.
Што да прыклада са свякрухай. Вось неяк не зусім разумею я. То бок свёкр - валізка? Што свякруха дакладна ведае, што ён паедзе кудысці, нават не ведаючы пра гэта? Думаю не зусім так. Думаю, дамоўленасць ёсць. Іншая рэч, што часта якраз мужчыны на пустым месцы любяць сваё "я" паказаць. Калі відавочна, што трэ паехаць на дапамогу ці што іншае, але трэ ж каб паўгаворвалі, ага, у вочкі пазаглядвалі. Бо ў такой сітуацыі (машына адна, прыкладам, і муж кіроўца) жанчына ж у поўнай залежнасці. І тут так, ой, якія мы моцныя адразу! Пры іншых жа роўных моц ужо не тая, праўда?
Ніколі не сутыкаліся прысутныя з такім? Зноў толькі ў мяне і кучы маіх знаёмых падобнае бывае?
Я, прыкладам, нават уявіць сабе не магу, як я, ці любая мая знаёмая жанчына, можа пэўна ЗА мужа сказаць. Так што крыху лукаўства тут. А вось у сітуацыі, калі я адна штосьці планую, самастойна, сустрэчу там, тэатр, кавярню з сяброўкай - так. Я вырашаю сама. Браць дазвол у мужа мне нават у галаву не прыходзіць. З якога перапугу? Я проста стаўлю яго перад фактам. Роўна як ён мяне. Іншая рэч, што можа нейкая неспадзяванка здарыцца і якраз і яму, і мне ў гэты момант куды трэба. Тады так. Давядзецца дагаворвацца, каму важнейшая сустрэча.
Карацей, у галовах матрыархат, па мне.
====
Катерина, па апошнім тваім посце. Ты прабач. Мне чытаецца выключна аднабокі падыход. Да кожнага сказу можна дапісаць: а жанчыне не трэба? А мужчына нашто сям'ю стварае, каб ім захапляліся? І г.д.
Мы, значыць, розныя ўсё ж. Для мяне мат - гэта мат. А не мат - гэта калі жанчына лаецца. Захапленне - значыць захапленне. Узаемнае. Тое ж з павагай. Узаемнае. Я амаль ні разу не бачу ў тваіх постах пра ўзаема-, пра жанчыну побач з мужчынам там, дзе павага і захапленне і пад. патрабуецца. Умовы, па ходзе толькі мужчыне патрэбныя. Правы ў яго , карацей. А ў жанчыны абавязкі толькі. Ну прам як у "Багословіте женщіну".
Што ж, ну значыць, і мы розныя, і ўмовы сямейныя розныя. Таму да адзінага меркавання не прыйсці.
Я першапачаткова абіраю моцнага мужчыну, каб потым не запавольвацца (не пра тэмперамент!). І рэч не ў мачо. А ў энергетыцы. Яна ці ёсць ці яе няма. Я яе ці адчуваю, ці не адчуваю. Прычым звычайна ад першых імгненняў.
Калі не - то і не будзе ў МЯНЕ нічога з чалавекам. Калі так - то мегаўмовы не патрэбныя. Калі я пачну мегазахапляцца на пустым месцы і прагібацца, Я іншым чалавекам зраблюся. Мне яно не трэба.