Диалоги с...АРХИВ

Статус
В этой теме нельзя размещать новые ответы.

k_ja_ra

Well-known member
предприниматели с этого начинают
выдатна. Давайце падрабязней пра гэта. Тым больш, вы ў тэме.
Якія дакладна былі праблемы, чаго прасілі, чаго дамагліся?
Шчыра, я не вельмі ў тэме. З таго, што траплялася на вочы, іх ужо даўно абавязвалі нейкія там ці то сертыфікаты ці яшчэ штосьці набываць/афармляць. Раз далі адтэрміноўку, два, тры, а ў людзей усё стары тавар усё ёсць і ёсць, усё ёсць і ёсць. А насамрэч яны яго ўсё завозяць несертыфікаваны і завозяць, завозяць і завозяць. Ну вось і як гэта называецца, па -вашаму?
Гэта канструктыў? Ці адны робяць выгляд, што заварочваюць гайкі, а другія, што так, так , рыхтуемся да гаек.
А па сутнасці, у нас як няма ніводнай гарантыі для малага бізнеса, так і няма.
Сёння ў фб прачытала: намегчыма працаваць у РБ. Карупцыя - гэта ладна. Яна паўсюль. і ў пырнцыпе ў РБ не самы горшы варыянт. Але тут нават не ведаеш каму даць! Каб потым ведаць, што хаця б заўтра твой бізнес яшчэ будзе, а не штосьці зноў ці перайграецца ці яшчэ што.
Няма ў нас пэўнасці ў заўтра. Бо лідар наш абсалютна непрадказальны. І сам не ведае, што адмочыць заўтра. З галавы ўсё ідзе...

а в чем смысл обсуждений как многодетным дают квартиры
я не моцна бачу. Але гэта хаця б блізка і зразумела. Людзі гэта ўласнай скурай ведаюць і адчуваюць.
А абстрактныя паняткі макраэканомікі - яны такія...для спецыялістаў.

в осознанности
усвядомленасці чаго?
 

Малинка

Well-known member
Щас тут на семействе все кинутся и быренько составят план по выходу страны из кризиса с минимальными потерями, потом через 456123 передадим куда надо, и всё начнёт налаживаться. Товарищи, не отвлекаемся на прочие несущественные темы :)
 

456123

New member
як гэта называецца, па -вашаму?
введение сертификатов при продаже быт.техники отложено до сентября этого года, по другим товарам не знаю
у нас як няма ніводнай гарантыі для малага бізнеса, так і няма.
это правда
усвядомленасці чаго?
собственных действий
 

k_ja_ra

Well-known member
введение сертификатов при продаже быт.техники отложено до сентября этого года, по другим товарам не знаю
ну дык і ў дэкрэт №3 унеслі тыя-сія праўкі. Маўляў, пры складаным сямейным становішчы можна не плаціць.
І ў чым розніца выступленняў прадпрымальнікаў ад выступленняў супраць дэкрэта?
Праблема ж так і не вырашана. Не кажучы ўжо пра агульнае становішча...

собственных действий
якіх? Па кіраванні краінай? Дык гэта вы яўна не па адрасе звярнуліся.
 

Igra

БЫТИЕ
k_ja_ra, а какой вообще смысл общения на форуме и какое обращение здесь будет по адресу, если уж рассматривать адресность и смысл?
Здесь 99,9 процентов разговоров переливание из пустого в порожнее, нет?
 

456123

New member
І ў чым розніца
Праблема ж так і не вырашана.
на сег. день с этой точки зрения нет
простите, для меня это странный вопрос
при принятии долгосрочных решений в собственной жизни вы не прикидываете, какой может быть ситуация - живете сег. днем?
 

k_ja_ra

Well-known member
Igra, згодная пра 99,9%. Але тут той выпадак, калі нават прадмета размовы не разумееш.

при принятии долгосрочных решений в собственной жизни вы не прикидываете, какой может быть ситуация
можа мы аб чымсьці розным? І вам нескладана будзе прывесці які-небудзь прыклад доўгатэрміновага рашэння?
Бо пакуль у галаву (з кантэкста размовы, калі я яго ў прынцыпе разумею) прыходзіць штосьці такое: калі вайна, то..., калі голад - то..., калі Расія нас далучыла - то..., калі далучыла Польшча - то... калі закрылі трактарны завод -то... Вы пра гэта ці штосьці іншае?

живете сег. днем?
думаю, так. І не разумею, як можа быць іначай. Я не магу планаваць гіпатэтычныя падзеі і гіпатэтычныя ж свае дзеянні пры іх. А ўжо як іх можна ўсведамляць - тое, чаго не было і не факт, што будзе - я нават і не ўяўляю.
Я рашаю выключна актуальныя задачы. Вось працую. Вось павышаю кваліфікацыю і рыхтуюся да экзамена. Вось трэба шафу зрабіць - вывучаю рынак, замаўляю. Вось ў дзяцей спаборніцтвы - трэба набыць касцюм і спланаваць час. Вось адпачынак на носе - вырашаем, што і як можам сабе дазволіць. Вы іначай жывяце?
З доўгатэрміновых - толькі з дзецьмі спрабаваць з прафесіяй будучай вызначацца. Усё. Гэта максімум. А што яшчэ я магу планаваць? І ці ёсць у гэтым сэнс - пралічваць варыянты аж да варыянта "цагліна на галаву ўпала"? Прыйдзе сітуацыя - буду вырашаць па меры паступлення. Нельга абняць неабдымнае...
 

456123

New member
вам нескладана будзе прывесці які-небудзь прыклад доўгатэрміновага рашэння?
например, планирование сбережений и каких-то крупных (для меня) расходов, хотя это максимум на 5-7 лет)))
Вы іначай жывяце?
в моей жизни присутствуют и текущие планы, вроде, как у вас)
А што яшчэ я магу планаваць?
я больше из любопытства спросила
понятно, что у всех разные ситуации
спасибо за ответ)
тут той выпадак, калі нават прадмета размовы не разумееш.
извините, что отняла время
погорячилась
потом поняла, что зря и не к месту
 

DSoul

Начинающая Ведунья
Утащила с фб. Именно здесь захотелось разместить

Депрессия была всегда. И вообще, тяжелых переживаний встречается больше - горевания, разочарования, злости и обиды на жизнь, несправедливости бытия, несовершенства мира. Радость - как способ существования и проживания себя и своего Я - явление редкое. Всегда есть что-то, что будет "отравлять" полноту бытия. И этот процесс бесконечный, наладится там, просядет здесь...Людям нравится "меряться" бедами, болезнями, невыносимыми условиями. Это явление почему-то неизбежно для человечества, как стоящего на высшей ступени интеллектуального развития. Ребенок "рад", что он просто живет. Его горести ситуативны.. Вспомните щенячий восторг от первого снега.
Да, конечно, есть культуральные предпосылки и исторические проживания жизни, как борьбы, доли, миссии, долга. Радость во многих случаях была осуждаема. "Как ты можешь "радоваться, думать о себе, шутить и т.д.", когда и перечень проблем.
Но я не думаю, что люди этому "научаются" только в процессе жизни, воспитания, социальных установок. Впасть в уныние - это на раз два практически для любого. Ничего не надо делать - раз... и провалился. А вот для того, чтобы проживать удовольствие от себя и факта своего существования - это получается работа, осозанность, отслеживания "где я проваливаюь", некоторый внутренний диалог с собой - мол "все на самом деле хорошо".
Жизнь, как решение проблемы - привычна, жизнь, как радость бытия - это душевный труд. Любопытно, ведь одно не отменяет другое., а у большинства, либо я решаю проблему, либо радуюсь. Я думаю, что здесь все равно глубоко лежит тревога существования, в конечном итоге страх смерти и небытия, и переживания "тяжести жизни и разочарования" как раз таки направлены на то, "чтобы выжить". Парадокс. Для того чтобы выжить игнорируется удовольствия и ощущения себя, как части мира во всей полноте.
Я вспоминаю клиентов, которые были близки, реально близки к смерти. Они другие. Они смотрят на все по-другому. Они осознали, какой у них подарок в руках - возможность дышать, осязать, видеть, нюхать. Это витальность, это эрос, это тихий восторг существования..
Кстати, когда переходшь в режим "Я есть. Это прекрасно. И со мной еще и что-то происходит" , то внешние стрессоры, которые делали жизнь невыносимой, мягчеют и перестают нести такой глобальный смысл , который ранее в них вкладывался.
Похоже, все же это вопрос нерешаемый. Люди будут тревожится за жизнь, тем самым отравляя ее себе. Поэтому приходится осознанно переключаться на эрос. Если, конечно, есть желание. Ведь, как ни странно, страдать так сладко.
 

k_ja_ra

Well-known member
извините, что отняла время
не-не. Гэта ўжо залішняе. бо а) маеце права, б) калі час хто і адняў, то я сама ў сябе. Вы мяне размаўляць з вамі не прымушалі.

Мне хутчэй было цікава, што ў выніку вы хацелі, што хацелі пачуць ці сказаць...На жаль, да канца не зразумела. Але і ладна.)

например, планирование сбережений и каких-то крупных (для меня) расходов, хотя это максимум на 5-7 лет)))
а як яны залежаць ад цаны на газ, прыкладам? Ці ўзроўня беспрацоўя? Хіба не ў залежнасці ад уласных заробкаў/мажлівасцяў вы свае грашовыя расходы плануеце?

Ёсць белар.прымаўка: паміраць збірайся, а жыта сей. То бок нават калі заўтра вайна, усё адно трэба і справы свае штодзённыя рабіць і дзяцей гадаваць. Думаю, прыкладна так у людзей і адбываецца...
 

456123

New member
як яны залежаць ад цаны на газ, прыкладам? Ці ўзроўня беспрацоўя?
от ситуации в стране зависят мои доходы и расходы
у вас не так?
Хіба не ў залежнасці ад уласных заробкаў/мажлівасцяў вы свае грашовыя расходы плануеце?
и от этого тоже
 

k_ja_ra

Well-known member
от ситуации в стране зависят мои доходы и расходы
залежаць.
Але ваша думка мне ўсё адно няясная. Калі мне ёсць, што адкласці, то я адкладаю, незалежна ад таго, што будзе заўтра ў краіне, тым больш, што я не магу гэтага ведаць пры ўсім жаданні. А калі няма - то і няма.
Ці калі вы дакладна ведаеце, што заўтра вайна ці канец света, то значыць і ну яго, грошы адкладваць?
Мець хоць якія грошы на чорны дзень варта заўжды. Бо нават калі краіну заўтра чакае працвітанне, можа яшчэ здарыцца і хвароба, прыкладам.
Карацей, збераганне грошай, як прыклад доўгатэрміновых планаў, неяк не каціць, па мне.

увогуле, я лічу, што доўгатэрміновых рашэнняў мы прымаем не так і многа за жыццё. Пальцаў адной рукі хопіць. Гэта
- паступленне і выбар прафесіі
- выбар спадарожніка жыцця
- вырашэнне жыллёвага пытання
- ну і...збольшага ўсё.)
Можа яшчэ пара тройка знойдзецца, але ў кожным разе не так іх і многа. І вось тут таксама веданне будучай цаны на газ мала чым дапаможа. Бо развароты і эканамічныя і палітычныя ў краінах бываюць кардынальнымі. І пралічыць іх можна далёка не заўжды...
 
Последнее редактирование:

456123

New member
Калі мне ёсць, што адкласці, то я адкладаю, незалежна ад таго, што будзе заўтра ў краіне
размеры, форма, структура сбережений для вас имеют значение? если да, на основе чего делаете выбор?

развароты і эканамічныя і палітычныя ў краінах бываюць кардынальнымі. І пралічыць іх можна далёка не заўжды...
ну как-то так:
калі вы дакладна ведаеце, што заўтра вайна ці канец света, то значыць і ну яго, грошы адкладваць?
Мець хоць якія грошы на чорны дзень варта заўжды.
 

k_ja_ra

Well-known member
456123, у беларускіх рублях ужо даўно грошы не захоўваем.
Што да памераў, то ў нас не тыя зарабокі, каб аб памерах моцна задумвацца. Колькі атрымліваецца - столькі адкладаецца. Не дай Бог што сур'ёзнае - зберажэнні не дапамогуць. Адназначна.

напэўна, я закруглюся ўсё ж, з вашага дазволу.
Прабачце.
 

Mahima

переименовалась:)
На российском Первом канале в воскресном выпуске программы «Время» вышел сюжет о Беларуси под названием «Славянский Базар». В нем Александру Лукашенко напоминают, что Беларусь зависит от российских субсидий. Белорусского президента также упрекают в том, что он позволяют развиваться русофобии. Рефреном всего сюжета стала мысль, что Россия может потерять Беларусь, как Украину.
Читать полностью: https://news.tut.by/economics/538846.html
 
Статус
В этой теме нельзя размещать новые ответы.
Сверху