нравілка - лухта нейкая зусім, падабайка чыста на слых - больш-менш. Але! Глупства аднолькавае і нравілка, і падабайка, і лайк. Проста на слове лайк гэта глупства не так адчуваецца. Няма асацыяцый прамых моўных, кода нейкага ці што. А як замежнае слова - глядзіш, ужо і па-разумнаму гучыць. І ўжо незаўважна глупства робіцца нібыта меншым глупствам, і нават гучыць амаль горда.Безусловное украшение соответствующего языка.
Я гэтыя ўсе лайкі і падабайкі ўвогуле ўсур'ёз не магу ўспрымаць, блогераў модных, фейсбукі гэтыя, войны тамтэйшыя, баталіі канапавыя. Дарослыя людзі, а нейкай фігнёй займаюцца.
Нікога не хачу пакрыўдзіць, але менавіта так гэта ўсё успрымаю.
п.с. дапускаю, што тое ж можна і пра сямейства сказаць. І гэта будзе чыстай праўдай. Сама месцамі лаўлю сябе на думцы, што мы тут як дзеці, нават горш...