Психологическая беседка. Архив

[Mahima]

но ты никогда не поймешь в какой ты ситуации, если ты предвзят..

да вполне прозрачная тональность описана.

 

[Orion]

вооооооооооооо да, так! как Орион!

да? а вы уже попробовали то что просто как пень и у вас не получилось? ну ладно, тогда можете тыкнуть меня носом а до тех пор пока вы "идите себе лесом, мы и без вас справимся", пальто мое белое в глазах смотрящего

да вполне прозрачная тональность описана.

описана тобой.. соответствует-ли оно тому что говорилось другим человеком, вот вопрос

 

[DSoul]

этот метод называется аналогия на вашем собственном примере потому что свой пример всегда вам ближе, чем мой

этот метод не называется аналогия, это противно, фууу

Orion, кстати, зайди еще в сны, почитай и можешь тут поставить диагноз.
Или как козырь потом достанешь из рукава, когда нечего будет сказать

 

[Mahima]

соответствует-ли оно тому что говорилось другим человеком, вот вопрос

пересказ почти дословный))

 

[Orion]

пересказ почти дословный

ну естественно..

этот метод не называется аналогия, это противно, фууу

именно так он и называется.. не вижу почему фу
но вот что интересно.. раз вы сочли мои слова каким-то неправильным методом, то следовательно свою деятельность тоже нормальной не считаете?

 

[DSoul]

Orion, у меня всегда были проблемы с пониманием твоей логики.

 

[k_ja_ra]

Спадарыні псіхолагі ці тэрапеўты. Раскажыце, што гэта за расстройства псіхікі такое, калі чалавек размаўляе ўголас пры незнаёмых людзях у грамадскіх месцах з нейкім уяўным суразмоўцам. Дый у цэлым паводзіцца, мякка кажучы, неадэкватна. Я такое бачыла ў дарослых людзей, а сёння ў транспарце здарыўся такі хлопчык - год 11+-. Я ніколі не ведаю, як на такое рэагаваць, і яно мяне, прызнацца, крыху пужае ці што. Няясна, чаго чакаць ад такога чалавека, ці ў сабе ён увогуле, што можа зрабіць у любы момант часу. То бок я нічога не ведаю аб гэтым.
Можа, хто можа ў двух словах паясніць, што гэта за парушэнне такое і як правільна на гэта рэагаваць/да гэтага ставіцца.

 

[Mahima]

сёння ў транспарце здарыўся такі хлопчык - год 11+-.

может, он в наушниках был безпроводных?

 

[Юлллса]

может, он в наушниках был безпроводных?

99% что так и было))

 

[k_ja_ra]

не ведаю. Не бачыла навушнікаў, але па шчырасці не моцна ўзглядвалася. Тэарэтычна - можа быць. Праўда, хлопчык, малюючы штосьці на шкле, літаральна лёг на жанчыну, якая сядзела побач са мной. То бок уяўляеце - побач гучна размаўляе хлопчык, улёгшыся на плячо чужому чалавеку. Жанчына паднялася і сышла ў іншы канец салона. Потым і сам хлопчык, праўда, выйшаў. Ну як выйшаў? Скокнуў з аўтобуса ў апошні момант перад закрыццём дзвярэй з каментаром ва ўвесь голас - я сыходжу.
Ну можа і тут захапіўся маляваннем - фіг ведае.
Але пытанне ў сіле тым не менш. Людзі, якіх я бачыла раней, дакладна былі не ў навушніках. Думаю, тое, пра што я расказваю, многім знаёма. Я такіх людзей для сябе называю ўмоўна нармальнымі - яны нібыта не ствараюць візуальнае ўражанне хворага чалавека, і не чыняць нікому зла (прынамсі я зла/шкоды не назірала), але паводзіны іх цалкам неадэкватныя. І менавіта таму гэта ў той ці іншай ступені пужае.

 

[Юлллса]

Думаю, тое, пра што я расказваю, многім знаёма.

Мне - незнаёма. Я, канечне, магу уявiць, што ты маеш на ўвазе, але я такое толькі ў кіно бачыла.
Цікава, чаму жанчына не зрабіла хлопчыку заўвагу, калі ён перашкаджаў ёй.

 

[k_ja_ra]

Мне - незнаёма.

бачыш. Я некалькі разоў сутыкалася, мне здавалася гэта не такой рэдкай з'явай.

Цікава, чаму жанчына не зрабіла хлопчыку заўвагу, калі ён перашкаджаў ёй.

не ведаю.) Мажліва, яна адчувала штосьці падобнае на маё? Цяпер я думаю, можа і саапраўды ў дзіцяці былі навушнікі, дый у астатнім ён проста не моцна замарочваўся тэмай добрых паводзінаў. Дзецям гэта даравальна.) Яны і шумяць часта, асабліва кампаніяй, і піхацца могуць, нічога крытычнага. Але праўда - я неяк упала ў ступар. Паўтаруся, гэта з'ява незразумелася мне і я не ведаю, як рэагаваць. Вось можа і ў яе так?

 

[Mahima]

Цяпер я думаю, можа і саапраўды ў дзіцяці былі навушнікі

беспроводные не видны вообще, особенно если шапка или капюшон. Впечатление, конечно, странное оставляют люди, разговаривающие в них
Взрослых таких видела только раз-два за всю жизнь. Не считая тети на остановке, орущей на религиозную тему.
Я бы обошла стороной такого человека. Явно у него что-то не в порядке с психикой, зачем испытывать судьбу.

 

[Юлллса]

Скажу пра тых, хто насамрэч з навушнiкамі - я зайдрошчу іх пафігізму) Бо вядома ж ім зразумела, што яны могуць дзівакавата выглядаць для іншых, можна нават падумаць, што ў іх псіх.захворванне, але ім пофігу. Я б, пэўна, бянтэжылася і павесіла б навушнік на бачнае месца))
А вось пра насамрэч хворых... Тут, канечне, пытанне ўзнікае, чаму яны без суправаджэння. Бо непрадказальныя ж паводзіны могуць быць.

 

[DSoul]

Такими случаями занимаются психиатры. Я тож видела разговаривающих

 

[Goldenflow]

k_ja_ra, я знаю как реагировать
просто не реагировать
годы жизни в Нью Йорке довели этот навык до совершенства
в этом городе все немножко психи, или множко
народ реагирует только при реальной угрозе
например один зашел в вагон метро и начал бить незнакомку, народ вступился, я вызвала полицию, там реально буйный был, к сожалению убежал
Сегодня утром хорошо одетый гражданин целовался со столбом, на котором были наклеены Виктория Сикрет девочки, я прыснула, а он мне сказал- ну просто чудо как хороша. не смог сдержать чувств-с
по белорусским меркам псих, по нью - йоркским чудак, но биг дил и фанни гай

 

[Orion]

Я видела мильен раз..

Тут, канечне, пытанне ўзнікае, чаму яны без суправаджэння. Бо непрадказальныя ж паводзіны могуць быць.

Может потому и без сопровождения, что никаких непредсказуемых действий не производят..

 

[k_ja_ra]

Людзі, вось яшчэ ёсць пытанне.
Як вы ставіцеся да расказаў і ці расказваеце самі ў сац.сетках пра сваіх дзяцей?
Што маю на ўвазе. Ну ладна мы самі расказваем (ці не расказваем) штосьці пра сябе. Наша права. Хочам вылазім на сцэну, як той казаў, хочам не. А дзеці? Вы пытаеце ў іх, ці хочуць яны расказаў пра сябе?
Я лаўлю сябе на тым, што сама б ужо можа і памалаціла яхыком, пардон, клавішамі, а потым думаю - а дзіця мяне пра гэта просіць? Ёй трэба, каб пра яе паўсвета ведала? Так, мы тут за нікамі збольшага, і тым не менш...
Усе гэтыя фоты дзяцей, расказы, абмеркаванні іх у сацсетках - гэта этычна ў дачыненні да дзяцей, як думаеце?

 

[Orion]

k_ja_ra, мои в курсе что я выкладываю.. а когда не в курсе, то я выкладываю временно и потом удаляю

 

[Танюша_]

k_ja_ra, почти не пишу о них, то что пишу - очень общее, фото выкладываю редко, муж выкладывает чаще. Дети в курсе