са студэнтамі - па-рознаму, напэўна, бывае. І часткова таксама ад спецыфікі залежыць. Калі гэта лекцыя - амаль ні аб чым, на 100 чалавек патоку, дзе максімум першыя шэрагі слухаюць, а асттанія ці спяць, ці ў тэелфонах, ці ў віселіцу гуляюцца, то што там сапраўды да спазеннняў чапляцца. А калі ў цябе калектыў, дзе кожны ўдзельнік навідавоку, і Гамлета няма, то...неяк непрыгожа, напэўна, спазняцца.
Зноў жа, ёсць выкладчыкі, на лекцыі якіх і не спазняюцца і не прапускаюць - бо і цікава і карысна і ўвогуле слухаў бы і слухаў. Можа, яны і не чапляюцца да спазненняў. А ёсць тыя, якія толькі праз дысцыпліну аўтарытэту і дамагаюцца. Ну зноў жа...што тут скажаш. як ёсць.)
Але дакладна аб тым, што расказвала Тасана, мне здалося, што ўсё ў межах здаровага сэнсу ў яе. Празрыстыя правілы, ніякіх выхаванняў і натацый. Дарослыя людзі адказваюць за свае ўчынкі.) Усё.) Мяне б задаволіла.)