Извини, конечно, но вот именно у тебя часто натыкаюсь на ржущие смайлы.
я думаю, Кацярына пра сябе і піша. Іначай увогуле незразумела, аб чым яна.
это может быть одной из причин акцента на деталях или ухода в сторону.
у Симоны-Таисии зроблена адназначная выснова, а не можа быць.) Прычым аб прам ігнараванні сутнасці, а не проста неразуменні яе.) Прычым пасля поста аб тым, што і канва чалавеку (у нашым выпадку мне) якраз ясная, і чытае ён з канца не строга, а тады, калі ў адкрыцці папярэдніх старонак няма неабходнасці. Плюс акцэтаванне на дэталях - гэта момант, які ўвогуле з паслядоўнасцю адкрыцця старонак ніяк не звязаны. А сутнасць - яна такая суб'ектыўная, мякка кажучы.) Хаця я разумею, што сваё - яно ж заўжды па сутнасці, а чужое - яе ігнараванне.))) Аб'ектыўны паказнік тут - якраз адпаведнасць тэме галінкі.) Хаця народ і тут выкручваецца - а што? кулінарыя - гэта не наша рэальнасць? А мы пра псіхалагічны бок эканомікі

, а горла якраз у Расіі і разбалелася, дык чаму не па тэме? )))))))))
Плюс тут які нюанс... посты на форуме пры любым чытанні размяшчаюцца непаслядоўна. Такая спецыфіка форума. Гэта ж не жывая размова анлайн. І на мой погляд, адказы спачатку на посты старонкі 5, а потым 4 у гэтым сэнсе амаль нічога, ці нават зусім нічога не мяняюць.
Бывае, што ты з тэлефона чытаеш, а адказваеш на тое, што прыцягнула ўвагу, пазней, з компа. Ці твой адказ, нягледзячы на тое, што ты вось прам анлайн, усё адно спазняецца, і за час, пакуль ты набіраў тэкст, з'явіліся ўжо іншыя посты, якія па-свойму могуць змяніць сэнс твайго.
Мне здаецца, чакаць ад форума паслядоўнасці і вывераннай сутнасці, як ад кнігі, проста неразумна. Але кожнаму сваё, як памятаем.)))