А я сёння злавіла сябе на тым, што ўпершыню машынальна (аўтаматычна, не задумваючыся) адказала па-беларуску на просьбу .. (не важна якую ў прынцыпе). Бо размаўляць-та я размаўляю, але калі знянацку ў мяне штосьці спытаць (не дома, натуральна, недзе. І па-расейску (по-русски
) натуральна) я звычайна ці адразу аналізую сітуацыю наконт таго, ці варта па-беларуску адказаць, ці проста аўтаматычна па-расейску. А тут...... прагрэс, аднак. 
Мята, я цяпер разумею, чаму так адбываецца... Яны проста не ведаюць, чаго сябе пазбаўляюць... Гэта як, прыкладам, не дай Божа, у чалавека дзяцей няма, і ён так, пераймаецца на гэты конт, але, каб ён насамрэч мог адчуць, што значыць дзіця - ён бы проста рукі з гора на сябе наклаў... А так, не ведае, і проста шкадуе... (выбачайце, калі раптам бальную тэму закранула....)
карыстацца беларускай мовай не жадаюць беларусы
Мята, я цяпер разумею, чаму так адбываецца... Яны проста не ведаюць, чаго сябе пазбаўляюць... Гэта як, прыкладам, не дай Божа, у чалавека дзяцей няма, і ён так, пераймаецца на гэты конт, але, каб ён насамрэч мог адчуць, што значыць дзіця - ён бы проста рукі з гора на сябе наклаў... А так, не ведае, і проста шкадуе... (выбачайце, калі раптам бальную тэму закранула....)