Психологическая беседка. Архив

Статус
В этой теме нельзя размещать новые ответы.

Неждана

New member
Я ж и не называла эмоции именами, а предложила распознать автору) Так что интерпретаций нет, кмк
Да.
Ты увидела там очень много эмоций.
А их могло там и не быть.

Я тот пост иначе восприняла, для меня там эмоций особо и не было. Скорее информация-объяснения почему так, а не этак.

Я докрутила свой процесс, девочка - это мой внутренний ребенок.
Спасибо, Неждана.
Ты умница:) Все сама сделала, я тебе не подсказывала про девочку.
 

k_ja_ra

Well-known member
BabuschkinHaus, прачытала.)
Думаю, з тым, чаму посты адных вас чапляюць да чорцікаў, другіх выклікаюць павагу, а ў трэціх вы проста гатовая не заўважаць ці ім дараваць, разбірацца толькі вам.)
У мяне для сябе тут ёсць вельмі просты адказ на гэту загадку: сімпатыі/антыпатыі. І месцамі нават насуперак волі і розуму. Калі вось галавой бы і рады сімпатызаваць, а знутры не чапляе. Ці наадварот.)
Вашыя словы пра нейкія высновы аб граматнасці і адукаванасці проста даставілі. ) Гэта як з 2-ма гадзінамі ночамі, пра якія я не магла напісаць па адначэнні. :) Вашыя фільтры, значыць, мацнейшыя, чым мне падавалася.) Ну і хай так.) Маеце права.)))

Напэўна, проста я не ваша, а вы, адпаведна, не мая. ) Хаця прызнаюся, доўгі час мне падавалася, што акурат наадварот.:)
Але нічога страшнага. ) Жыццё працягваецца.:)
Не трымайце кіпення ці раздражнення ці яшчэ чаго малапрыемнага, калі зможаце.)
У вас сёння вельмі стомленыя посты, на маё адчуванне.) То трымайцеся.) Все буде добре. (с)

==============

Солнцева, у мяне ёсць да цябе пытанне, калі дазволіш.
Чаму, калі гаворка ідзе пра "пастаноўку дыягназа" (бяру ў двукоссі, бо звычайна на гэты выраз бывае ўключэнне, прычым розных удзельнікаў і з розных бакоў, але як гэта назваць іначай, я не ведаю) і прапановы палячыць, ты і словы знаходзіш, і бярэш на сябе цяжкасць паясняць і прыклады прыводзіць, а калі і даеш спасылку, то выпраўляеш на дакладны пункт ці раздзел, а калі дыягназ чалавека мала цікавіць, а ідзе гаворка проста ў межах тэмы, жаданне адказваць, паясняць, прыводзіць прыклады як рукой знімае, і ў якасці адказа ў лепшым выпадку прапануецца вучыць матчастку 8 спасылак з поста вышэй?
Табе не так цікавая тэма, як сам працэс пастаноўкі дыягназа і лекавання? Ці як? І калі так, то скуль такая патрэба?
Я не хачу зачапіць, праўда. Я ўжо з гэтым амаль змірылася, але прымерваючы на сябе, не разумею. Калі мне тэма цікавая і важная, калі я гэтай тэмай тое-сёе валодаю, калі яна мне блізкая, мне цікава адказваць. І нават пашукаць, калі не ведаю сама. І заўважыць раптам супярэчнасць і разабрацца, чаму так. Ці іншыя неразуменні, з якімі мне самой перадусім цікава разабрацца. У цябе не так? Твая цікавасць мае больш вузкую скіраванасць? Ці ў чым рэч?
Прабач, але я заўважаю проста каласальную розніцу ў тваіх постах, калі ты ў працэсе пастаноўкі дыягназа і прапанавання лячэння, і калі дыягназ твайму сураўмоўцы цікавы нашмат меней, чым тое іншае па тэме, пра што ён пытаецца.
 
Последнее редактирование:

k_ja_ra

Well-known member
Неждана, і да вас ёсць пытанне, калі можна.)

А што кажуць Юнг, Фрэйд і іншыя майстры пра выпадкі, калі ў чалавека сэнс таго, што ён хоча сказаць і словы, якімі ён гэта робіць, па сутнасці супярэчаць адно аднаму? У якасці прыкладу прывяду тое ж "смецце". ( Бабаушкінхаз, нічога асабістага, дый увогуле вы тут ні пры чым, але ўжо моцна наглядны прыклад, каб яго не скарыстаць :) )
Такім чынам, чалавек расказвае пра цэннасць для яго чагосьці, важнасць, значнасць і ўсё такое, але пры гэтым называе гэта смеццем? Праводзіць аналогію са смеццем? Гэта ж простае слова з абсалютна пэўным сэнсам, якое з важнасцю і цэннасцю ніяк не сумяшчаецца. Як мажліва, што атрымліваецца такая неадпаведнасць? Некангруэнтнасць, не пабаюся гэтага слова (я яго тут, на форуме і вывучалы, калі што ))) ) Пра што гэта сведчыць? Як па-вашаму? Як філолага і яўна неабыякавага да псіхалогіі чалавека?
 

subaru

Active member
Солнцева, скопировала твоё из предыдущей темы "Считается, что напряжение в коленях-это отсутствие поддержки родителей. Слева - папа, справа - мама. А вот у меня колени - это в принципе про вину. Я потом долго думала, и вспомнила, что и во многих религиях люди молятся, исповедаются, каются именно на коленях."
Есть вопросы:)
1. Почему слева - папа, справа - мама, когда наоборот? Левая часть - женское, правая - мужское.
2. Я читала, что правое колено - это ты сам, твоя гордыня и упрямство. На правое становишься ты сам. Левое - мир вокруг тебя, то, на что ты реагируешь. На левое тебя ставят.
 

k_ja_ra

Well-known member
Солнцева, пра важную і цікавую тэму я пісала ў дачыненні да сябе.)
Да цябе былі толькі пытанні.) На якія пры жаданні можна адказаць. А пры нежаданні знайсці мільён прычын і зачэпак, чаму адказваць чалавек не будзе.)
Але ок, паспрабую спытаць так:
Я заўважаю проста каласальную розніцу ў тваіх постах, калі ты ў працэсе пастаноўкі дыягназа і прапанавання лячэння, і калі дыягназ твайму сураўмоўцы цікавы нашмат меней, чым тое іншае па тэме, пра што ён пытаецца. У першым выпадку ты і словы знаходзіш, і бярэш на сябе цяжкасць паясняць і прыклады прыводзіць, а калі і даеш спасылку, то выпраўляеш на дакладны пункт ці раздзел. У другім - адказы, паясненні, прыклады як рукой знімае, і ў якасці адказа ў лепшым выпадку прапануецца вучыць матчастку 8 спасылак з поста вышэй? То чаму так адбываецца?
 
Последнее редактирование:

k_ja_ra

Well-known member
Мне твой вопрос напоминает :"Вы давно перестали пить коньяк по утрам, да или нет?"
Не. На маё адзінае пытанне-фразу з выказанай версіяй (а версіі, як памятаем, не злачынства, прынамсі так было вышэй :)) ) пры недажанні адказваць разгорнута, можна адказаць не ці так. У адрозненне ад твайго пра каня'к. На якое, як не адкажы, выйдзе, што ты п'яніца.)))) Іншымі словамі, маё пытанне не утрымлівае ў сабе сцвярджэння.
Так што не прымаецца.)
 

k_ja_ra

Well-known member
И что ты имеешь ввиду, под постановкой "диагноза"?
Тое, чым ты займалася, калі прапаноўвала, каб не сказаць, навязвала, мне аўтаномію і метады яе лячэння.)

Может быть нам просто рассмотреть конкретную ситуацию что бы мне стало понятнее.
Ну вось канкрэтная сітуацыя: пра аўтаномію было расказана, паказана, працытавана усё і нават болей. Пры тым, што я гэтага не прасіла ўвогуле.) Пра ізвініте і простіте - ні слова.) Хаця пра гэта я якраз пытала.
 

k_ja_ra

Well-known member
Катерина, ты можаш смяяцца, колькі заўгодна.) Але безліч постаў і інфармацыі на гэты тэму, адрасаваных мне і прывядзеных з маімі цытатамі, не заўважыць мог толькі лянівы. )

Солнцева, ясна.) Дзякуй за чарговыя неадказы на тое, што цікава мне, а не табе.)))
 

k_ja_ra

Well-known member
Солнцева, я сфармулявала двойчы.)
Плюс адказала на тое, што прасіла паясніць ты.)
Я ўжо зразумела, што адказаў не будзе.) Нічога страшнага.) Буду дадумваць, значыць. ))))
 

k_ja_ra

Well-known member
Или только обвинения?
:) ))) Іх да патрабаванняў і высноў пра граматнасць і адукацыю.)))
Я разумею, што яны, і абвінавачванні і патрабаванні і высновы, відавочныя і яўныя, а не дадумваюцца чытачамі, у адрозненне ад...)
 

BabuschkinHaus

Well-known member
BabushkinHaus, ты была в гневе, когда писала тот свой пост?
вряд ли... Гнев вызывает во мне особый тонус в теле, как натянутая струна что ли... А тут я была очень спокойна и расслаблена, мрачность была скорее. Наверное, легкая степень злости, очень легкая, т.к. я не умею злиться в расслабленном состоянии).


BabuschkinHaus, прачытала.)
Думаю, з тым, чаму посты адных вас чапляюць да чорцікаў, другіх выклікаюць павагу, а ў трэціх вы проста гатовая не заўважаць ці ім дараваць, разбірацца толькі вам.)
У мяне для сябе тут ёсць вельмі просты адказ на гэту загадку: сімпатыі/антыпатыі. І месцамі нават насуперак волі і розуму. Калі вось галавой бы і рады сімпатызаваць, а знутры не чапляе. Ці наадварот.)
Вашыя словы пра нейкія высновы аб граматнасці і адукаванасці проста даставілі. ) Гэта як з 2-ма гадзінамі ночамі, пра якія я не магла напісаць па адначэнні. Вашыя фільтры, значыць, мацнейшыя, чым мне падавалася.) Ну і хай так.) Маеце права.)))

Напэўна, проста я не ваша, а вы, адпаведна, не мая. ) Хаця прызнаюся, доўгі час мне падавалася, што акурат наадварот.
Але нічога страшнага. ) Жыццё працягваецца.
Не трымайце кіпення ці раздражнення ці яшчэ чаго малапрыемнага, калі зможаце.)
У вас сёння вельмі стомленыя посты, на маё адчуванне.) То трымайцеся.) Все буде добре. (с)
Во всем этом мне видится обесценивание моих постов. Т.е. "объясняй-не объясняй, твои чувства и видения - ничего не стоят, мне-то лучше видно как у тебя там на самом деле".
 

k_ja_ra

Well-known member
По моему я предложила нам вместе создать пространство для беседы)
На мой погляд, я стварыла яго. Расказаўшы пра тое, як гэта ці падобнае праходзіць у мяне.
Размову ў стылі: "пачытай, паглядзі, падумай, што з гэтым рабіць" я за дыялог не лічу. Калі ты пра гэта.:)
 

BabuschkinHaus

Well-known member
А што кажуць Юнг, Фрэйд і іншыя майстры пра выпадкі, калі ў чалавека сэнс таго, што ён хоча сказаць і словы, якімі ён гэта робіць, па сутнасці супярэчаць адно аднаму? У якасці прыкладу прывяду тое ж "смецце". ( Бабаушкінхаз, нічога асабістага, дый увогуле вы тут ні пры чым, але ўжо моцна наглядны прыклад, каб яго не скарыстаць )
Такім чынам, чалавек расказвае пра цэннасць для яго чагосьці, важнасць, значнасць і ўсё такое, але пры гэтым называе гэта смеццем? Праводзіць аналогію са смеццем? Гэта ж простае слова з абсалютна пэўным сэнсам, якое з важнасцю і цэннасцю ніяк не сумяшчаецца. Як мажліва, што атрымліваецца такая неадпаведнасць? Некангруэнтнасць, не пабаюся гэтага слова (я яго тут, на форуме і вывучалы, калі што ))) ) Пра што гэта сведчыць? Як па-вашаму? Як філолага і яўна неабыякавага да псіхалогіі чалавека?
Об амбивалентности чувств, которая мне, как и многим, присуща... Иногда.
 

Mahima

переименовалась:)
Т.е. "объясняй-не объясняй, твои чувства и видения - ничего не стоят, мне-то лучше видно как у тебя там на самом деле".
блин! Ну вот знакомо же...Аналогично же было как-то у меня с Кьярой.
Прямо аж вспомнилась моя обида и бессилие в этом месте:(
 

k_ja_ra

Well-known member
Во всем этом мне видится обесценивание моих постов.
А вы не спрабавалі дапусціць, што тое ж можа бачыцца і мне?
У вас ёсць меркаванне, як правільна належыць тут паводзіцца, пра што пісаць, і што абмяркоўваць. А маё гэтае "ты гаварыла, што я гаварыла" тут залішняе.
Мае пытанні - гэта вышукванне блох. Тое, што я гавару, яно не пра тое і не так.
Адзінае выключэнне, гэта калі я звяртаюся па дапамогу. :) Вось тут так. Усе радыя і мілыя. І важна, што я слухаю, ўнімаю, не супярэчу, ні пра што не пытаюся, а толькі адказваю і дзякую.) Плюс гэта выдатная мажлівасць заадно палекаваць і вызначыць, што з не так са мной.) Вось такі фармат падабаецца, так.))))
Але я не заўжды патрэбу менавіта ў такім фармаце.) Толькі час ад часу.:)
 

Симона-Таисия

созерцаю мир...
Есть и другая точка зрения, что как раз язык участвует в формировании нашего мировосприятия, речевые обороты, которые мы используем часто, грубо если сказать, закладывают программу, на которую потом включается, реагирует тело.
это вибрации так работают! Вибрации звука.
Язык человека, то, какие слова он выбирает для себя, формируют его индивидуальную реальность. Что он говорит - так он и живет, то и получает. Т.е. самопрограммируется он, в том числе и на болезни, на неудачи в жизни.
можно я добавлю :blush1:
отправная точка - наши мысли/желания, потом уже слова. Просто мы не всегда осознаём наши истинные мысли/желания, отсюда и фразы ("высасывать соки,плешь проел, я это не перевариваю, сыт по горло..."), и отсюда же как следствие болезни.
В том, какие слова использует человек, часто осознанности нет (почти всегда ее нет, если говорить о спонтанной речи)
вот очень даже соглашусь! я тоже так себе это представляю.

Психологическая беседка-5 "Дом Солнца")
BabuschkinHaus, спасибо за такое название ветки! :)))
 

k_ja_ra

Well-known member
блин! Ну вот знакомо же...Аналогично же было как-то у меня с Кьярой.
Прямо аж вспомнилась моя обида и бессилие в этом месте
А мае пачуцці значаць? Ці яны ў прамой залежнасці ад таго, што тлумачыш мне ты? Ці стаўленне ці пачуцці да чагосьці сабе, а разуменне таго, што ты тлумачыш - сабе?
 
Статус
В этой теме нельзя размещать новые ответы.
Сверху