Понимание должно быть что есть x, что есть коэффициент, а все остальное вторично.
у другім класе?
Никаких "разов" в условии нет.
разы ёсць у самім множанні.
Калі дзеці з ім толькі знаёмяцца, то гэта адбываецца прыкладна так (на прыкладзе кавалачкаў цукру):
колькі усяго кавалкаў? 2+2+2, то бок 2 кавалкі мы бяром тры разы.
2+
2+
2=
2*3. І ніяк не наадварот. У нас няма 3 кавалкаў, каб іх узяць двойчы 3+3.
І на гэтым этапе гэта важна.
Перамяшчальны закон множання з'яўляецца для дзяцей пазней. І тлумачыцца не на прыкладзе кубачкаў з цукрам. А клетачак у прамавугольніку 2*4, прыкладам. Дзе няважна узяць 4 клетачкі двойчы, ці 2 клетачкі 4 разы.
То бок асабіста мне на пэўным этапе зразумела звяртанне ўвагі на тое, што мы множым (бяром некалькі разоў) менавіта кавалкі. І нават, мажліва, патрабаванне пісаць гэта менавіта так, а не іначай. І калі дзеці блытаюцца ў гэтым і вымушаныя запамінаць, што першым пішацца тое, што пасля "па" (3 кубачкі па два кавалкі), а такое гучала ў тэме - то гэта значыць, што яны гэтага проста не разумеюць і жанглююць лічбамі, ведаючы, што задачы на множанне, а значыць буду тупа множыць.
Іншая рэч, што калі лічыцца, што дзецьмі гэты этап пройдзены і матэрыял засвоены, то якога чорта патрабаваць пэўнага запісу, які рэзка губляе сваю актуальнасць у сярэдніх класах? Вось пытанне.
З дзвюма клетачкамі пасля задача - прыкладна тое ж. Яны важныя на этапе, калі дзеці толькі вучацца афармляць заданні, але яўна залішняе пасля таго, калі ўжо навучыліся. І зло не сам факт гэтых этапаў (што клетачак, што кавалчкаў), а тое, што ён зацягваецца, на ім зацыкліваюцца, у працэсе самі забываючы, нашто гэта трэба. Ці не забываючы, а нават і не разумеючы і не ведаючы.
Два кусочка трижды или трижды два кусочка
так. Але не тры двойчы. У гэтым і рэч.