А если бы она еще и задумалась над тем, что, раз ее берут замуж с таким носом, то проблема не в его форме, а в голове его обладательницы... Про то, что смысл свадебного обряда заключается не в том, чтоб идеально выглядеть на фотосессии, я даже не упоминаю.
Ого.
А як не бралі б замуж і не рабілі б фотасесію, то тады праблема ў форме? і сітуацыя адразу мяняецца?
Дарэчы, без дзяцей таксама можна абысціся, так што... і няма чаго наракаць, што хтосьці там у радзільні памёр.
А ўвогуле майстарскі такі перавод стрэлак, па-хрысціянску, я б сказала, у сэнсе у трэндзе гэтай тэмы.
Ты пытаешся: як так сталася, што звярнуўшыся да прафесіяналаў за свае ж грошы, чалавек пазбавіўся жыцця? а табе адказваюць - а нефіг, ён - сам дурань.
Ён можа і дурань, што з сумніўнымі арганізацыямі звязваецца, але як гэта з пытаннем звязанае? Калі не ўмееш, то масажам і ЛФК займайся, а не насы рэж. Неяк так, не?
Вось гэта той выпадак, калі не атрымліваецца не ўключацца.
Самі па сабе трагедыі выклікаюць розныя пачуцці, але жадання аблічаць і судзіць не ўзнікае. Чытаеш, чуеш, робіш высновы, кшталту: і праўда, лепей не звязвацца, тут бы без пошукаў прыгодаў на сваю задніцу, пардон, цэлым ды здаровым быць...
Але калі натыкаешся на такія рэакцыі, апраўдання ці тым больш пераводу стрэлак у стылі "сам дурань", ну проста ж няможна не рэагаваць... (
Мы смотрим на священников, которые в своей основной массе, подавляющей, серенькие, как и все мы. Но мы рассматриваем их поведение на белом святом фоне христианства. И отсюда их поступки нам кажутся ужасными, ой…
Дык так. Менавіта так. А што ў гэтым дзіўнага, уласна?
Звычайна просты і лагічны прынцып - матэматык валодае мат-кай, выкладчык ангельскай - ангельскай, кіроўца тралейбуса умее кіраваць тралейбусам - працуе. І толькі ў выпадку з царквой дае збой. Аказваецца, што зусім і не. Зусім і не павінны пастыр хаця б збольшага валодаць тым, чаму іншых вучыць.
І яно-то б і ладна...урэшце яна, царква, разам з верай сама па сабе рэч ірацыянальная, так што з таго, што звычайныя логіка і ўзаемасувязі тут не працуюць, здзіўляцца не выпадае.
Але вось жа якая гнуткая логіка тут...
Пакуль прадстаўнік царквы чыніць нягодныя рэчы, ён такі ж як усе, грэшны і слабы. Таму і асуджаць не варта і велікадушша трэ' праявіць.
А як пачынае ад імя Бога вяшчаць, пазіцыю царквы агучваць, вучыць - то ўжо ў няроўнага і бязгрэшнага пераўтвараецца. І яму яно зверху бачней. І абмяркоўваць гэта - не справа розуму шэраговых вернікаў.
Вось жа якая дыялектыка...
Ну і мяркуючы па цытаце, дабро на называнне кепскага кепскім, хоць і праяўляючы велікадушша пры гэтым, дадзена ўсё ж?

)
Няма крамолы ў гэтым?
То чаму ж гэта моўчкі робіцца? Бачыцца і разумеецца?
У іншых-то выпадках аб'ектыўнасць мае патрэбу выключна уголас быць выказанай. А іначай яна і не аб'ектыўнасць як бы, а двайная мараль.)
Дык што ж і тут так выбарча?
