Марфа Васильевна
зимофобка-летофилка
я б плясала от слова "распад". нераспалае? нераспадаемае? хз.
альбо, тое, што не кампосцицца
)
альбо, тое, што не кампосцицца
Конечно. Тут падоужаны ЧFialCa, а почему не удлиненный (или как он называется?) [ч]?
http://elib.bspu.by/bitstream/doc/5196/1/%D0%A4%D0%B0%D0%BD%D0%B5%D1%82%D1%8B%D1%87%D0%BD%D1%8B%20%D0%B0%D0%BD%D0%B0%D0%BB%D1%96%D0%B7.pdfДевушки, как обосновать?
https://books.google.by/books?id=FZhBDwAAQBAJ&pg=PA15&lpg=PA15&dq=%D0%B2%D1%8B%D0%BC%D0%B0%D1%83%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D0%B5+%D0%B4%D1%87,+%D1%82%D1%87&source=bl&ots=AFWIrk-2v9&sig=ACfU3U1r5UV_RWKDfStP3bYNXysARdrP_Q&hl=ru&sa=X&ved=2ahUKEwiC18q3_LbgAhWotIsKHWCjDDMQ6AEwAnoECAIQAQ#v=onepage&q=%D0%B2%D1%8B%D0%BC%D0%B0%D1%83%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D0%B5%20%D0%B4%D1%87%2C%20%D1%82%D1%87&f=falseЯ 10 раз произнесла это слово - я произношу звук [т]. Я не правильно произношу?
па першай частцы - пытанне ў сіле.У беларускай мове лічэбнікі два, тры, чатыры дапасуюцца да назоўнікаў у форме назоўнага склону множнага ліку: тры вучні. У рускай мове гэтыя лічэбнікі кіруюць назоўнікамі ў форме роднага склону адзіночнага ліку: три ученика. Лічэбнікі пяць і вышэй у назоўным склоне кіруюць назоўнікамі ў форме роднага склону множнага ліку (лічэбнік выступае галоўным словам словазлучэння) як у беларускай, так і ў рускай мовах. Ва ўскосных склонах (акрамя вінавальнага, калі ён супадае з назоўным) лічэбнік дапасуецца да назоўніка і залежыць ад яго.
Я за управление. Ну и что, что не изменяется. Падеж имеет все равно. Добавил в капучино, стакан с капучино, не могу без капучино и т.п. Главное слово глагол управляет зависимым неизменяемым существительным в косвенном падеже.Я лічу, што гэта кіраванне, а дзіцё сцвярджае, што нібыта настаўнік сказаў прымыканне, бо "капучына" не змяняецца.
ТутКіраванне – гэта від сувязі, калі галоўнае слова вымагае склонавую або прыназоўнікава-склонавую форму назоўніка ці займенніка, якая захоўваецца пры ўсіх змяненнях галоўнага кампанента словазлучэння: чытаць кнігу, чытаю кнігу, чытаў бы кнігу, чытай кнігу; цікавіўся кнігамі, цікавячыся кнігамі і г.д.; размова з сынам, размовы з сынам, размовамі з сынам і г.д.; здольны да навукі, здольнага да навукі…; здольнасць да навукі, здольнасцямі да навукі і г.д.
У якасцi залежнага могуць выступаць толькi словы з прадметным значэннем (назоўнікі ці субстантываваныя словы). Граматычныя сродкі сувязі: а) канчатак: любуюся даляглядам; б) канчатак і прыназоўнік: клапаціцца пра бацькоў; в) толькі прыназоўнік (пры нязменных словах): звярнуцца да маці, распавядаць пра кенгуру.
ну вось. Тэарэтычна з гэтага і можа вынікаць, што калі прыназоўнік ёсць - кіраванне, калі няма, як у нашым выпадку (люблю капучына) - прымыканне. Хаця па мне гэта лухта нейкая, а не правілы.в) толькі прыназоўнік (пры нязменных словах): звярнуцца да маці, распавядаць пра кенгуру.