вот тут смысл отличий, кмк.
Гэты ваш малады чалавек - прадстаўнік першага тыпу?
Чалнакі, сярод якіх большасць якраз з вышэйшай адукацыяй - таксама першы тып?
Я ўсё ж маю цяжкасці з класіфікацыяй, як цяпер разумею.)
Я, напэўна, негатовая аднесці любога чалавека, якія запраста мяняе справу, якой займаецца, ці краіну, да першага тыпу.
То бок тэарэтычна я нібыта разумею крытэр класіфікацыі - здольнасць выбіраць, незалежна ад, так? А практычна... Звонку як задаволены чалавек першага тыпу ад задаволенага чалавека трэцяга тыпу адрозніваецца?
Той, хто змяніў краіну - не факт, што сам выбраў. Мог паехаць за мужам. А мужа выправілі па працы. Ну..напрыклад.
Той, хто змяніў працу - не факт, што выбраў. Можа, проста трапіў пад скарачэнне.
Ну гэта я так.) Не заклікаю да адказу.) Разважаю.)
Вот например сформулирован так императив, чтобы всем стать людьми первого типа. Что же будет с Родиной и с нами?(c)
Те какой народ получится из наперед заданного сообщества в ходе реализации подобной идеи.
Во-первых, "распределенный", во-вторых, "прагматичный", в третьих -- слабосвязанный.
гэта так.) Я пра гэта думала.) Гэта будзе сукупнасць людзей, якія збольшага сапраўды нічым не звязаныя, ні да чога не прывязаныя, без аніякіх агульных каштоўнасцяў, то бок....калі груба - ім усё адно, што і як.) Ім пофіг. Не? Яны самі з сабой заўжды справяцца, а астатняе... Яны аўтаномны, так.)
Замечу только, что про типы людей была более содержательная лекция ранее. Пожалуй более подробная
Падзеліцеся?
Что же до человек-машина, то в этом мне лично, больше всего показалось интересным, что "социальные машины" могут стать мыслящими раньше чем непосредственно электронные.
Тут маецца на ўвазе той прыклад з ЗША? Што незалежна ад таго, хто прыходзіць да ўлады, машына працуе? Яна ўжо не мае патрэбы ў кіраванні чалавекам? І чалавек ужо і не здольны штосьці змяніць, нават пры жаданні, бо механізм працуе бездакорна?
И, хотя бы, это дело стоило бы рефлексировать и надо готовить людей к такому, чтобы избежать хотя бы массовых помешательств, и надо думать как с ними договариваться и как хотя бы стабилизировать все это дело, чтобы конфликт человека, облеченного властью с интеллектом социальной машины не привел к катаклизмам.
Тут не вельмі разумею. Як рыхтаваць і што, напрыклад, можа здарыцца, якія катаклізмы? Вы ж штосьці маеце на думцы? Раскройце крыху, калі можна.
Проста ў мяне падчас слухання была думка, што бездакорная тэхніка не такая і кепская насамрэч. Яна якраз выключае ролю выпадка, прыход вар'ята, тырана, яшчэ каго-небудзь умоўна нармальнага. Усё наладжана і працуе незалежна ад. Гэта плюс. Ці не?
Меня смущает само название люди машины. Сто лет назад люди были менее машинами, а 1000 лет назад, а 10000? Когда и машин то не было. Почему считается, что процесс идет в сторону механизации людей?
Я думаю, гэта я справакавала недакладнае разуменне сутнасці, напісаўшы людзі-машыны. Бо размова, з дапамогай
Симона-Таисия у тым ліку, пайшла ў бок усвядомленасці. То бок чалавек-машына - той, хто не задумваецца і не ўсведамляе сваіх дзеянняў.
Строга кажучы, у Мацкевіча так не было.
punto слушна напісаў пра "сацыяльную машыну". Тут у гэтым хутчэй сутнасць. Чалавек - як частка сацыяльнай машыны. І ў гэтым сэнсе 100. 1000, 10000 год таму такога не было. Людзі не былі настолькі сацыялізаванымі і ўцягнутымі ў адзіны механізм, як цяпер.
Глядзі, рэлігія (царква), дзяржавы - гэта сацыяльны механізм. І ствараліся яны якраз з мэтай кантролю і кіравання людзьмі. І гэта нарастала і нарастала цягам усёй гісторыі. Людзі пераставалі быць аўтаномнымі, весці тую ж натуральную гаспадарку, а паступова рабіліся часткамі агульнага вялікага механізма, дзе кожны залежыць ад кожнага. Ну...збольшага.