С ребенком в Испанию - 4
- Автор темы ирка
- Дата начала
И что? У нас в панамке ходил только младший, да и то под угрозой отправки с моря посылкой бабушке
)) Местные в южных европейских странах чаще всего без головных уборов, даже маленькие
И что? У нас в панамке ходил только младший, да и то под угрозой отправки с моря посылкой бабушке
Бач, і сонечнага ўдара не баяцца. А ў нас нават пры адсутнасці сонца дзяцей на вуліцу без панамак не выпускаюць. Маю на ўвазе розныя дзіцячыя лагеры. Таму і здзівілася.
Мяркуючы па ўсім, так. А шкада.
А якая сувязь з тэм-рай вады?
Слышала не раз от людей, что раз появились медузы, то "значит море прогрелось до +25" или наоборот "жди похолодания". Но я связи не вижу.
ханья, август, ну так постфактум, от спасателя, который мне в самом конце помогал выбираться. оно иногда приходит, и выглядит соврешенно безопасным. Волны не слишом большие. Поэтому мне и показался красный флаг несоразмерным.
Отбойное течение
Бывает и такое(((
Власти Валенсии снова официально закрыли пляжи Патакона и Порт Соплая Норте по причине присутствия "фекальных бактерий". Отдыхающие жалуются на неприятный запах в море. Пляжи Мальва Роса и Кабаньял в пятницу были открыты. Источниками попадания фекалий в море явл. оросительные каналы, что удобряют поля. Власти ведут разбирательство.
https://www.lasprovincias.es/valenc..._source=telegram&ns_linkname=noticia&ns_fee=0
Власти Валенсии снова официально закрыли пляжи Патакона и Порт Соплая Норте по причине присутствия "фекальных бактерий". Отдыхающие жалуются на неприятный запах в море. Пляжи Мальва Роса и Кабаньял в пятницу были открыты. Источниками попадания фекалий в море явл. оросительные каналы, что удобряют поля. Власти ведут разбирательство.
https://www.lasprovincias.es/valenc..._source=telegram&ns_linkname=noticia&ns_fee=0
Прапусціла вышэй.
Не, яны джаляць незалежна ад глыбіні. А барахталася я каля берага, таму што па-першае, там у прынцыпе глыбіня па шыю наступае праз метр ад берага, і таму што каля берага вада хаця б праглядваецца на прадмет наяўнасці ў непасрэднай блізкасці медуз, каб хоць на 2 хвіліны акунуцца. Плаваць побач з імі я тупа баюся. Людзі, як пісала, асабліва мясцовыя, увогуле не купаліся. І мне махалі рукамі і крычалі ʼмедузаʼ, папярэджваючы ці што і тыцкаючы пальцам у гэту гадасць побач.
Сёння дзіцё якраз на глыбіні ўкусіла. Яны там кучкай тых, хто, відаць, плаваць добра ўмее, досыць далёка ад берага, паплылі. І з крыкам і плачам дзіцё плыла з глыбіні назад.
І маіх на нармальнай адлегласці ад берага кусалі, яны з мужам плавалі.
Карацей, дакладна не ў беразе рэч.
Жэсць. Такі і праўда ў басіку надзейней.
там микробы поджидают
Марфа Васильевна
зимофобка-летофилка
Так страшно жить, вообще кругом засада.
Мы сходили в порт авентуру, и я теперь сомневаюсь, а есть ли у меня ноги или я их вчера стоптала до попы. Отлично провели 7 часов времени, нахохотались, промокли и высохли папу раз. Очередей особых и не было, как ни странно. Только на новую развлекуху в сезамовой области, но мы туда не пошли.
кругом засада.Мы сходили в порт авентуру, и я теперь сомневаюсь, а есть ли у меня ноги или я их вчера стоптала до попы. Отлично провели 7 часов времени, нахохотались, промокли и высохли папу раз. Очередей особых и не было, как ни странно. Только на новую развлекуху в сезамовой области, но мы туда не пошли.
Нарэшце і мы пабывалі ў Іспаніі. Поўдзень супраць Поўначы Коста Бланка - Кантабрыя, сыгралі на кантрасьце
Частка першая. Коста Бланка. Вільяхайоса.
Месца для марскога адпачынку шукала такое, каб не было расчараваньня пасьля Італіі. Я такі яе фанат, баялася, што Іспанія ўвогуле "не зойдзе". І я такі знайшла свой іспанскі курорт - Вільяхойоса. Невялікі горад з рознакаляровымі дамамі, вузкімі вуліцамі, дзе жывуць мясцовыя жыхары, сушыцца бялізна, вядуцца нетаропкія размовы...
Радзіма шакаладу Valor. Можна наведаць музей і фабрыку, можна з’есьці самыя смачныя чуррос у горадзе з гарачым шакаладам.
Мора было выдатнае! Цёплае, празрыстае, ніякіх медуз. Дно пяшчанае, заход палогі. Ідэальна для дзяцей і тых, хто не плавае.
Дабірацца проста - трамваем з Алікантэ.
Фоткі з тэлефона ўстаўляць нязручна)) таму як ёсьць..
Працяг будзе.
Коста Бланка - Кантабрыя, сыгралі на кантрасьце Частка першая. Коста Бланка. Вільяхайоса.
Месца для марскога адпачынку шукала такое, каб не было расчараваньня пасьля Італіі. Я такі яе фанат, баялася, што Іспанія ўвогуле "не зойдзе". І я такі знайшла свой іспанскі курорт - Вільяхойоса. Невялікі горад з рознакаляровымі дамамі, вузкімі вуліцамі, дзе жывуць мясцовыя жыхары, сушыцца бялізна, вядуцца нетаропкія размовы...
Радзіма шакаладу Valor. Можна наведаць музей і фабрыку, можна з’есьці самыя смачныя чуррос у горадзе з гарачым шакаладам.
Мора было выдатнае! Цёплае, празрыстае, ніякіх медуз. Дно пяшчанае, заход палогі. Ідэальна для дзяцей і тых, хто не плавае.
Дабірацца проста - трамваем з Алікантэ.
Фоткі з тэлефона ўстаўляць нязручна)) таму як ёсьць..
Працяг будзе.
Последнее редактирование:
katia-ka, что-то мне так радостно, что вам Испания понравилась -)). Посмотрела фото, вспомнила Вилахоссу. Мы сейчас в Греции, на Корфу. Первую неделю меня вообще колбасило, ну не Испания это -))). Сейчас адаптировалась, и даже допускаю, что вернусь сюда, есть свои плюсы. Но моя страна по настроению определенно Испания. В ней мне нравится всё!!!
eva-78, Привет Марин, в этом году мы в Италии, рискнула и поехала в Амальфи. Что могу сказать, это рай какой то, настолько мне нравится, и самое главное моей семье. Главной ошибкой было после отпуска провести 4 дня в Неаполе. Вот это филиал ада какой -то. Как грязно, я столько мусора не видела никогда
Фотки с телефона не умею вставлять, покажу по приезду.
Фотки с телефона не умею вставлять, покажу по приезду.
На вулкан, в Помпеи ездили?
Частка другая. Кантабрыя.
Ехаць на поўнач было вырашана цягніком. Нажаль тарыф promo для прамога цягніка мы так і не пабачылі, то вырашылі ехаць з перасадкай у Мадрыдзе.
Месцам нашай лакацыі стаў Картэс. Шукалі месца, дзе было б прыгожа, недарагое жыльлё і каб было зручна дабірацца да тых месцаў, куды мы намецілі.
Не прагадалі нідзе! Картэс цудоўны! Маленькая вёска, дзе галоўны цуд - гэта яе цэнтральная вуліца. Абсалютнае сярэднявечча! І пры гэтым няма натоўпу турыстаў, ціха, спакойна.
Выбіраліся адтуль або таксоўкай, або аўтобусам да Таррэлавегі, адтуль ужо аўтобусы возяць, куды хочаш. Канечне, калі б у нас была машына, мы б змаглі пабачыць значна больш. Мне не хапіла відаў на акіян.
Самая галоўная мэта, за якой мы ехалі, - гэта пячора Альтаміра і Санціліяна день Мар. Месца, дзе ажываюць падручнік гісторыі і канспект па гісторыі мастацтва) Гэтага ахрыста-чырвонага бізона - узор наскальнага жывапісу, напэўна, ведаюць многія. Так, у саму пячору могуць патрапіць толькі рэдкія шчаслівы, бо цяпер яна зачыненая, каб захаваць унікальны свой мікраклімат. Але ў музеі зроблена абсалютная копія столі ( потолка) з выявай гэтых бізонаў. Музей сам невялікі, але вельмі інфарматыўны.
Пячора знаходзіцца ў гарадке Санціліяна день Мар, які прызнаны самым прыгожым горадам поўначы краіны. У цэнтры няма ніводнага сучаснага дома. Вузкія вуліцы, брук, прыгожыя старажытныя дамы... Але нашмат турыстаў. Тут трэба гуляць раніцай.
А гэта наш Картэс. Мы жылі як раз на гэтай вуліцы)
Сам гасьцявы дом такі ж аўтэнтычны.
На другі дзень ездзілі ў Сан Вісэнтэ дэ ла Баркера.
Нажаль, такіх фотак, якімі ўражвае гугл, са звычайнай оптыкай не атрымаць ніяк
Горад цудоўны. Замак і сабор вартыя таго, каб да іх прыехаць.
Завяршыў гэтую частку Сантандэр - сталіца рэгіёну. Нарэшце я зайшла ў акіян Няхай сабе і на гарадзкім пляжы))
Лепш адчуць моц акіяна і яго вятры можна на паўвыспе Ла-магдалена, дзе стаіць аднайменная летняя каралеўская рэзідэнцыя
А гэта ўжо Сантандэр раніцаю.
-----
Апошняй кропкай стаў Мадрыд. Але ўражаньняў былі так шмат, а Мадрыд такі вялікі, таму пакуль я гэты горад не адчула і не буду пра яго.
Ехаць на поўнач было вырашана цягніком. Нажаль тарыф promo для прамога цягніка мы так і не пабачылі, то вырашылі ехаць з перасадкай у Мадрыдзе.
Месцам нашай лакацыі стаў Картэс. Шукалі месца, дзе было б прыгожа, недарагое жыльлё і каб было зручна дабірацца да тых месцаў, куды мы намецілі.
Не прагадалі нідзе! Картэс цудоўны! Маленькая вёска, дзе галоўны цуд - гэта яе цэнтральная вуліца. Абсалютнае сярэднявечча! І пры гэтым няма натоўпу турыстаў, ціха, спакойна.
Выбіраліся адтуль або таксоўкай, або аўтобусам да Таррэлавегі, адтуль ужо аўтобусы возяць, куды хочаш. Канечне, калі б у нас была машына, мы б змаглі пабачыць значна больш. Мне не хапіла відаў на акіян.
Самая галоўная мэта, за якой мы ехалі, - гэта пячора Альтаміра і Санціліяна день Мар. Месца, дзе ажываюць падручнік гісторыі і канспект па гісторыі мастацтва) Гэтага ахрыста-чырвонага бізона - узор наскальнага жывапісу, напэўна, ведаюць многія. Так, у саму пячору могуць патрапіць толькі рэдкія шчаслівы, бо цяпер яна зачыненая, каб захаваць унікальны свой мікраклімат. Але ў музеі зроблена абсалютная копія столі ( потолка) з выявай гэтых бізонаў. Музей сам невялікі, але вельмі інфарматыўны.
Пячора знаходзіцца ў гарадке Санціліяна день Мар, які прызнаны самым прыгожым горадам поўначы краіны. У цэнтры няма ніводнага сучаснага дома. Вузкія вуліцы, брук, прыгожыя старажытныя дамы... Але нашмат турыстаў. Тут трэба гуляць раніцай.
А гэта наш Картэс. Мы жылі як раз на гэтай вуліцы)
Сам гасьцявы дом такі ж аўтэнтычны.
На другі дзень ездзілі ў Сан Вісэнтэ дэ ла Баркера.
Нажаль, такіх фотак, якімі ўражвае гугл, са звычайнай оптыкай не атрымаць ніяк
Горад цудоўны. Замак і сабор вартыя таго, каб да іх прыехаць.
Завяршыў гэтую частку Сантандэр - сталіца рэгіёну. Нарэшце я зайшла ў акіян
Няхай сабе і на гарадзкім пляжы))
Лепш адчуць моц акіяна і яго вятры можна на паўвыспе Ла-магдалена, дзе стаіць аднайменная летняя каралеўская рэзідэнцыя
А гэта ўжо Сантандэр раніцаю.
-----
Апошняй кропкай стаў Мадрыд. Але ўражаньняў былі так шмат, а Мадрыд такі вялікі, таму пакуль я гэты горад не адчула і не буду пра яго.
Коста Бланка - это не юг, а, скорее, восток. И, по мнению многих, самое скучное испанское побережье. Хоть и самое теплое.
Вот жаль, что не пишешь про отдых в последнее время
Я уже много раз примеривалась к Греции, но все никак не отважусь - может это тоже не моя страна? Интересно было бы узнать твое мнение об этих странах в сравнении.